کفش ایمنی
کفش ایمنی برای محافظت از پاها در محیط‌های کاری مختلف طراحی شده‌اند و بسته به نیازهای شغلی و خطرات موجود، دارای علائم و ویژگی‌های خاصی هستند. در ادامه به برخی از این علائم و توضیحات مرتبط با آنها می‌پردازیم:
- EN ISO 20345:
- استاندارد بین‌المللی که کفش ایمنی را بر اساس مقاومت در برابر ضربه، فشردگی، نفوذ، و سایر خطرات ارزیابی می‌کند. کفش ایمنی دارای این استاندارد باید حداقل به مقاومت در برابر ضربه‌ای معادل 200 ژول دست یابند.
- S1, S1P, S2, S3:
- این کدها نشان‌دهنده سطوح مختلف حفاظت و ویژگی‌های کفش ایمنی هستند:
- S1: دارای نوک فولادی، مقاوم به روغن و سوخت، ضد الکتریسیته ساکن، و قابلیت جذب ضربه در پاشنه.
- S1P: تمام ویژگی‌های S1 به‌اضافه یک لایه محافظ نفوذ.
- S2: تمام ویژگی‌های S1 و مقاومت در برابر نفوذ آب.
- S3: تمام ویژگی‌های S2 و دارای زیره‌ی مقاوم به نفوذ و عاج‌دار.
- این کدها نشان‌دهنده سطوح مختلف حفاظت و ویژگی‌های کفش ایمنی هستند:
- SB, SBP, S5:
- SB: حداقل استاندارد ایمنی، مقاوم در برابر ضربه و فشردگی.
- SBP: تمام ویژگی‌های SB به‌اضافه یک لایه محافظ نفوذ.
- S5: تمام ویژگی‌های S3 به‌اضافه زیره‌ی مقاوم در برابر نفوذ و عاج‌دار برای چکمه‌ها.
- SRC:
- نشان‌دهنده مقاومت کفش در برابر لغزش بر روی سطوح سرامیکی با مواد شوینده و سطوح فولادی با گلیسرول است.
- E, A, P:
- E: جذب انرژی در ناحیه پاشنه.
- A: ویژگی ضد الکتریسیته ساکن.
- P: مقاومت در برابر نفوذ در زیره.
